سال ۱۹۰۰ سکوی پرشی برای مبلمان تونت بود تا از یک ایده ناشناس در طراحی داخلی به یک ایده همه گیر جهانی تبدیل شود. معماران مشهوری از سراسر دنیا جوزف هافمن، آدولف لوس، اتو واگنر، مارسل کامرر به پتانسیل طراحی با چوب پیچ و خم دار پی برده و از آن در طراحی مبلمان فضای باز و معماری استفاده کنند. اینگونه بود که چوب پیچ و خم دار و آرت نوو به هم پیوند خوردند.
در سال ۱۹۱۱ کاتالوگ محصولات تونت ۸۹۰ مدل مختلف را شامل می شد. طراحی منحصر بفرد و کیفیت عالی مدل هایی مثل صندلی شماره ۱۴ که بیش از ۵۰ میلیون نسخه از آن بین سال های ۱۸۵۰ تا ۱۹۳۰ تولید شده است، پس از گذشت سالها از طراحی آن همچنان برای ما چشم نواز و زیباست. ترکیب سنت و نوآوری همواره رمز موفقیت این کمپانی بزرگ بوده است.
پایان جنگ جهانی اول و تمایل به طراحی مینیمال و فرم های ماشینی تمیز یک دوره سرخوردگی با خود به همراه داشت. برای معماران نسل باهاوس صندلی وینی گبرودر تونت نمایانگر ترکیب ایده آلی از مبلمان نشیمن معاصر و روح مدرن بود. در همین زمان بود که "استیل لوله ای" متریال جدیدی که در سادگی و صداقت مانند چوب پیچ و خم دار بود، بازار تقاضای معماران را از آن خود کرد.
استفاده از استیل لوله ای خم شده در طراحی مبلمان آغازگر دوره ای جدید در طراحی بود. این متریال و روش جدید تا به امروز تأثیر شگرفی بر محصولات تونت گذاشته است.
در دهه ۱۹۳۰ کمپانی تونت بزرگترین تولید کننده مبلمان نوآورانه در کل جهان بود و طراحانی چون مارت استم، لودویگ میس وندروهه و مارسل برور در آن مشغول به کار بودند.
